آموزش موسیقی، توضیح و مفاهیم

آموزش موسیقی، توضیح و مفاهیم

آموزشگاه موسیقی بدون در نظر داشتن مفهوم موسیقی و درک صحیحی از آن بی فایده است، لذا در ادامه تلاش میشود مفهومی از موسیقی را  ارائه دهیم که برای آموزش موسیقی امری ضروری است. موسیقی بخش از زندگی بشری است که همه انسان ها بدان عشق می ورزند و همه ساله تعداد زیادی از علاقه مندان آن را می آموزند و از آن لذت می برند.

تعریف موسیقی

برای آموزش موسیقی خوب است کمی اصطلاحات موسیقی را نیز بدانیم.

موسیقی

موسیقی یا موزیک به فرانسوی :( musique) که در فارسی به آن خُنیا هم گفته می‌شد، یکی از فعالیت‌های بشری است که بن مایه تشکیل‌دهنده آن، صدا و سکوت است.عناصر اصلی تشکیل دهنده موسیقی شامل نواک (تعیین‌کننده ملودی و هارمونی) و ریتم است که در آموزشگاه موسیقی غرب تهران اراپه می شود.

آموزشگاه موزیک آزادی تخصصی ترین آموزشگاه موسیقی غرب تهران با مدیریت مدرس موسیقی دانشگاه هنر تهران و بهره گیری از کادر مجرب و دانشگاهی فعالیت خود را در سه حوزه موسیقی کلاسیک، موسیقی سنتی و موسیقی پاپ آغاز کرد.

آموزش موسیقی در ایران

آموزش موسیقی و آموزش پیانو در ایران نیز از قرن ها پیش متداول بوده و هر دوره ای دارای سبکی خاص بوده است. خُنیا از ریشه «خونیاک» زبان پارسی میانه و «هو نواک» اوستایی است که خود آن از دو بخش تشکیل شده: «هو» به معنای نیک، زیبا، خوش (برای نمونه در واژهٔ «هومن» به معنای نیک‌اندیش، و «نواک» به معنای نوا. در کل هونواک، خونیاک و خنیا به معنی «نوای خوش» است. موسیقی را هنر بیان احساسات به وسیلهٔ آواها گفته‌اند که مهم‌ترین عوامل آن صدا و ریتم هستند و همچنین دانش ترکیب صداها به گونه‌ای که خوش‌آیند باشد و سبب انبساط و انقلاب روان گردد نیز نامیده می‌شود. واژهٔ موسیقی از واژه‌ای یونانی و برگرفته از واژهٔ (Mousika) μουσική و مشتق از واژهٔ Μοῦσαι می‌باشد.

موسیقی از نگاه بزرگان

عده زیادی از دانشمندان و بزرگان به موسیقی پرداخته اند و بسیاری از این نظریات در آموزش موسیقی، نقش بسزا داشته است.

افلاطون: موسیقی یک ناموس اخلاقی است که روح به جهانیان، و بال به تفکر و جهش به تصور و ربایش به غم و شادی و حیات به همه چیز می‌بخشد.

ارسطو: موسیقی حکمتی است که نفوس بشر از اظهار آن در قالب الفاظ عاجز است، بنابراین آن را در قالب اصوات ظاهر می‌سازد.

ابونصر فارابی: موسیقی علم شناسایی الحان است و شامل دو علم است؛:علم موسیقی عملی و علم موسیقی نظری.

ابوعلی سینا: موسیقی علمی است ریاضی که در آن از چگونگی نغمه‌ها از نظر ملایمت و سازگاری، و چگونگی زمان‌های بین نغمه‌ها بحث می‌شود.

افلاطون: موسیقی روح انسان را مناسب و هماهنگ می‌کند و استعداد پذیرش عدالت را در وی برمی‌انگیزد.

بتهوون: موسیقی مظهری است، عالی‌تر از هر علم و فلسفه‌ای. موسیقی هنر زبان دل و روح بشر و عالی‌ترین تجلی قریحهٔ انسانی است.

بتهوون: آنجا که سخن از گفتن بازمی‌ماند موسیقی آغاز می‌شود.

لئوپددوفن: ریشه موسیقی به عهد کهن ارتباط دارد. در واقع همان روزی که انسان توانست برای نخستین بار خوشی‌ها ورنج‌های خود را با صدا نمایش دهد، مبدأ موسیقی به‌شمار می‌آید.

ابن خردادبه (به نقل از یحیی بن خالدبن برمک): موسیقی آن است که تو را شاد کند و برقصاند و بگریاند و اندوهگین کند و جز آن هر چه باشد رنج و بلاست.

ابن خردادبه: موسیقی ذهن را لطیف و خوی را ملایم و جان را شاد و قلب را دلیر و بخیل را بخشنده می‌کند، آفرین بر خردمندی که موسیقی را پدید آورد.

هگل: آنچه موسیقی متعلق به خود می‌داند، همان اعماق زندگانی درون شخص است. موسیقی هنر خاص روح است و به‌طور مستقیم به روح خطاب می‌کند.

واگنر: من موسیقی را تنها وسیله لذت گوش به‌شمار نمی‌آورم، بلکه آن را محرک قلب و مهیج احساسات می‌دانم. موسیقی عالی‌ترین هنرهاست. موسیقی متعلق به دل است و جایی که دل نیست موسیقی هم وجود ندارد.

نیچه: تمام پدیده‌ها در مقایسه با موسیقی تنها نمادند «زایش تراژدی».

نیچه: زندگی بدون موسیقی اشتباهی بزرگ بوده‌است.

​آموزش موسیقی

تاریخچه موسیقی

آموزش گیتار و موسیقی نیز دارای تاریخی است که بسیاری از مورخان هنر و علم بدان پرداخته اند و موسیقی ادوار زیادی را گذارنده تا به این درجه رسیده است. آموزش موسیقی از ادوار بسیار قبل وجود داشته و بشر تقریبا در همه ادوار با موسیقی همراه بوده است. ریشه های اصلی موسیقی در ایران و یونان بوده است و غربی ها طبق روایت های تاریخی موسیقی جدی و هنری تقریباً مدون خود را از سده چهارم میلادی شروع کردند و قدیسی موسیقی را از طریق کلیسا به اهمیت ویژه رساند. موسیقی این دوره اغلب مذهبی و محدود به آثار خاصی در ارتباط با حکایت ها و دستورالعمل های کتاب مقدس (انجیل) و خواندن سروده های آن بوده است. البته پیش از قرن چهارم میلادی هیچگونه اطلاع صحیحی از وضع موسیقی در دست نیست، تنها از کتابهایی که از آن زمان به یادگار مانده بخصوص در نوشته های پیروان مسیح نام آوازی که مربوط به روایات مسیح پیش از حرکت و صعود به کوه زیتون است ذکر شده است. تا آن زمان موسیقی بصورت مونوفونی (یک صدایی) بوده و از سده نهم میلادی پولیفونی (چند صدایی) در موسیقی مورد استفاده قرار میگیرد و به تدریج تحولی در صدا دهی موسیقی به وجود می آید. تا قرن هفدهم موسیقی مطلقاً در اختیار اشراف و دربار ها و بخصوص کلیسا بوده بطوری که اگر گروه های ذکر شده حمایت و پشتیبانی خود را اواسط قرن هفدهم کم کم و به تدریج موسیقی از تسلط کلیسا و دربار خارج میشود و با حضور باخ که از موسیقیدانان بنام آلمانی است شمایل و کارآیی این هنر رو به تغییراتی می گذارد، البته باخ در اختیار کلیسا و اشراف بوده و حقوق دریافت می کرده اما تحولی عظیم در موسیقی غرب ایجاد نمود.

موسیقی در قرن جدید

آموزش تار در دوره های مختلف به صورت های گوناگون و به شکل های مختلف بوده است و هر کشوری با سبک و سیاق خود به آموزش موسیقی می پرداخته است. قرن 17 مقارن با یک سلسله تحولات بزرگ موسیقی است و در حقیقت هنر جدی و کلاسیک موسیقی از ابتناء، این دوره شروع میشود. دوره باروک (م 1750 – 1600 ): باروک در اصل به سبک معماری متعلق به قرون 17-18 و یا دقیقتر از سال 1600 تا سال 1750 میلادی در آلمان و اتریش اطلاق می شد و بر همین زمینه گاهی موسیقی همان دوره را نیز چنین نامیده اند. کلمه باروک احتمالاً از نام نقاش ایتالیایی کنت باروچیو مأخوذ است که سبکی خشن در هنر نقاشی داشته است. برخی از هنر شناسان و محققین فرانسوی این اصطلاح را برابر با زشتی، زمختی و ناهنجاری در هنر گرفته اند. موسیقی باروک، موسیقی متداول بین سال های ذکر شده می باشد که تقریباً دارای هارمونی در هم برهم و مدگردی خشن و ناهنجار و غیر طبیعی بوده است. آهنگسازان مشهور این دوره سباستیان باخ، فیلیپ امانوئل باخ، جورج فردریک هندل، آنتونیو ویوالدی و تعدادی دیگر می باشد. در طول قرن های متمادی نظریات زیادی درباره موسیقی داده شده و هنرمندان زیادی در این باره به نظریه پردازی پرداخته اند تا آموزش موسیقی رشد و تعالی داشته باشد و به درجه ای بالاتر برسد.